TADEUSZ ZENCZYKOWSKI - twórca i kierownik akcji "N", człowiek o niezwykłym życiorysie. Urodził się w Warszawie 2 stycznia 1907 r. Był synem Tadeusza (rejenta) i Władysławy z domu Schdnbrener. W1924 r. ukończył warszawskie Gimnazjum K. Kul-wiecia, w 1927 r. Szkołę Nauk Politycznych, a w 1930 r. studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Najpierw pracował jako podprokurator w Ministerstwie Sprawiedliwości, a od 1936 r. jako radca w Ministerstwie Skarbu. [...] W czerwcu 1937 r. został szefem Oddziału VI (propagandy) w kierownictwie Obozu Zjednoczenia Narodowego (OZN) i wszedł w skład Rady Naczelnej OZN, a w 1938 r. został najmłodszym w owym czasie posłem do Sejmu RP, wybranym z powiatu warszawskiego z ramienia OZN. [...] 4IX1939 r. zgłosił się do macierzystego 21 pułku piechoty "Dzieci Warszawy" i w jego szeregach uczestniczył w obronie Warszawy na Mokotowie jako dowódca plutonu. [...] Już w październiku 1939 r., po ucieczce z niewoli, rozpoczął działalność w konspiracji. Był wtedy założycielem, a następnie przewodniczącym organizacji Związek Odbudowy Rzeczypospolitej (ZOR), utworzonej 10 X 1939 r. [...] Latem 1940 r. wszedł w skład BIP-u KG ZWZ-AK. [...] W grudniu 1940 r. otrzymał od szefa BIP-u KG, płk. J. Rzepeckiego propozycję zorganizowania propagandy dywersyjnej w języku niemieckim. Wkrótce rozpoczął jej organizowanie od podstaw, a następnie kierowanie akcją "N". [...] We wrześniu 1943 r. objął kierownictwo wydziału (bądź podwydziału) "R" lub "Antyk", którego głównym zadaniem było prowadzenie propagandy antykomunistycznej. [...] Od 26 X 1943 r. wchodził jako reprezentant AK w skład Społecznego Komitetu Antykomunistycznego (SKA). [...] W momencie wybuchu powstania warszawskiego objął kierownictwo Wydziału Propagandy BIP-u i od tego momentu podlegało mu szereg pionów wchodzących w jego skład. [...] Po upadku powstania znalazł się w oflagu Grossborn, z którego wydostał się 5 lutego 1945 r. i powrócił do Polski. Po powrocie przez krótki już czas kontynuował działalność konspiracyjną w ZOR. [...] Zagrożony aresztowaniem przez UB zdecydował się w listopadzie 1945 r. na wyjazd za granicę i od stycznia 1946 r. służył w II Korpusie Polskim we Włoszech, a z nim we wrześniu tego roku przyjechał do Londynu. Tam działał w powstałej 17 I11945 r. organizacji Polski Ruch Wolnościowy "Niepodległość i Demokracja" (NiD), będąc w latach 1947-1954 wiceprezesem Centralnego Komitetu Wykonawczego "NiD". [...] Był też jednym z organizatorów koła byłych żołnierzy AK i od 1947 r. członkiem jego zarządu. W latach 1974-1976 był przewodniczącym Rady Naczelnej Koła AK, a potem przewodniczącym honorowym. Należał też do powstałej na emigracji 20 XI11949 r. Rady Politycznej. [...] Od 1954 do 1958 r. pracował jako redaktor, zaś w latach 1958-1972 był zastępcą dyrektora Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium. [...] Używał na emigracji nazwiska Tadeusz Zawadzki, pod którym wyjechał w 1945 r. z kraju. Był jednym z założycieli powstałego w 1947 r. w Londynie Studium Polski Podziemnej (SPP) i przez wiele lat członkiem jego Zarządu. [...] Zmarł w Londynie 30 marca 1997 r. Był jednym z najwybitniejszych działaczy emigracyjnych, znanym publicystą, działaczem politycznym i społecznym.

(...) jest to interesująca książka nie tylko dla historyków emigracji. Z wybranych w archiwach oryginalnych tekstów, komentarzy, felietonów, reportaży i dyskusji, a także unikalnych, nie publikowanych dotąd listów, autorka potrafiła stworzyć fascynującą historię rozgłośni. Jest to jednocześnie historia twórców, m.in. Romana Palestra nie tylko kompozytora, ale wrażliwego obserwatora i krytyka sztuki, Czesława Straszewicza, którego publicystyka tchnie szczerością i bezpośredniością, Tadeusza Nowakowskiego, nieustępliwego w osądach felietonisty, sarkastycznego, przekornego, pod maską "prześmiewcy" ukrywającego ogromną erudycję i zmysł analityczny. Lechosław Gawlikowski.

"Drogi Księże Arcybiskupie! To właśnie w tych trudnych czasach stałeś się dla Kościoła Przemyskiego, a także dla Kościoła w całej Polsce, nieustraszonym świadkiem prawdy ewangelicznej, niezłomnym obrońcą praw Kościoła do swobodnego spełniania swej misji i praw ludzi wierzących do wyrażania swych przekonań religijnych, a także praw Boga do odbierania czci w świątyniach na naszej ziemi. Byłeś rzecznikiem Narodu walczącego o swą suwerenność w starciu z systemem państwa totalitarnego. Twój głos Pasterza był słuchany w całej Ojczyźnie, umacniał na duchu i dodawał odwagi, gdy było ciężko. Sprawdziły się słowa proroctwa: